Logopedie bij kinderen met schisis

schisis

Schisis, ook wel hazenlip genoemd in de volksmond, is een afwijking van de lippen, kaak of het gehemelte die bij 2 op de 1000 kinderen voor komt. Wanneer een kind geboren is met een schisis wordt er gelijk een schisisteam ingeschakeld die het kind blijft volgen tot zijn of haar 22e levensjaar. In deze periode vinden er allerlei behandelingen plaats door heel veel verschillende disciplines die betrokken zijn bij het schisisteam, zoals de kinderarts, KNO-arts, plastisch chirurg, orthodontist, schisisconsulent en de logopedist.

Logopedie en schisis

De zorg die de logopedist (van het schisisteam) in eerste instantie levert bestaat uit preverbale logopedie. Hierbij wordt er gewerkt aan de mogelijkheid tot eten en drinken bij het kind en de beginnende spraak- en taalontwikkeling.

Vanaf ongeveer het derde levensjaar zal een intensieve logopedische behandeling opgestart worden voor het aanleren van een zo goed mogelijke spraakmotorische beweging van de lippen, tong en kaak. Door het grote gat die hier heeft gezeten is dit namelijk lang niet zo vanzelfsprekend.

In eerste instantie is het van belang dat het kind zoveel mogelijk klanken op de juiste manier kan maken en de luchtstroom goed aan kan sturen voor het maken van een mooie klank. Vervolgens wordt dit uitgebreid naar het maken van woorden en zinnen.

Heel belangrijk hierbij is de samenwerking met de andere disciplines, maar zeker ook met de ouders van het kind.

Door middel van allerlei leuke oefeningen gaan we samen leren ervaren hoe de lucht door je mond en door je neus kan stromen en wat voor invloed dit heeft. Door middel van leuke opdrachtjes gaan we dan aan de slag. Denk hierbij aan oefeningen, zoals het blazen op fluitjes, zuigen door rietjes etc, maar natuurlijk ook het nazeggen van woorden en zinnen en het ervaren met de gewenste mondbeweging. Ook zal er worden gekeken of er sprake is van neusluchtverlies. Door de spelletjes zo leuk en uitdagend mogelijk te maken, wordt de behandeling zo aantrekkelijk mogelijk gemaakt. Dit laatste doen we (in alle behandelingen) door vooral stil te staan bij wat al wel heel goed gaat en dit uit te breiden naar wat er nog beter kan.